Odkryj fascynującą historię najdłuższego meczu tenisowego, który miał miejsce podczas Wimbledonu w 2010 roku. Poznaj zawodników, Johna Isnera i Nicolasa Mahuta, ich styl gry oraz kluczowe momenty tego niezwykłego starcia. Dowiedz się, jakie rekordy zostały ustanowione i jak ten mecz wpłynął na zmiany w przepisach tenisa.
Najdłuższy mecz tenisowy w historii
Najdłuższy mecz tenisowy w historii odbył się w trakcie Wimbledonu 2010, kiedy to John Isner i Nicolas Mahut rozegrali pamiętną batalię na korcie nr 18 w All England Club. To wydarzenie trwało łącznie 11 godzin i 5 minut, rozgrywając się przez trzy dni od 22 do 24 czerwca. Mecz rozpoczął się o godzinie 18:13 GMT i był kilkakrotnie przerywany z powodu zapadającego zmroku, co dodatkowo podkreślało jego wyjątkowość.
Piąty set tego spotkania toczył się przez 8 godzin i 11 minut, co stanowi rekord w historii tenisa. Ostateczny wynik meczu, 6:4, 3:6, 6:7(7), 7:6(3), 70:68, jest świadectwem niezwykłej determinacji i wytrzymałości obu zawodników. Zawodnicy wymienili między sobą aż 183 gemy, a decydujący set składał się z 138 gemów.
Wimbledon 2010 – kontekst historyczny
Wimbledon jest jednym z czterech turniejów Wielkiego Szlema, a jego historia sięga 1877 roku, co czyni go najstarszym i jednym z najbardziej prestiżowych wydarzeń tenisowych na świecie. Korty w All England Club, gdzie rozgrywany jest Wimbledon, są jedynymi, które nadal korzystają z trawiastej nawierzchni, co dodaje turniejowi wyjątkowego charakteru.
Turniej w 2010 roku stał się szczególnie pamiętny za sprawą meczu Isner-Mahut, który nie tylko zaszedł do historii jako najdłuższy mecz, ale również wpłynął na zmiany w przepisach gry. Przełomowy pojedynek na kortach Wimbledonu obnażył niektóre ograniczenia ówczesnych zasad, co skłoniło organizatorów do wprowadzenia nowych reguł w późniejszych latach.
John Isner i Nicolas Mahut – zawodnicy meczu
Profil zawodników
John Isner, pochodzący ze Stanów Zjednoczonych, był rozstawiony z numerem 23, co czyniło go faworytem tego spotkania. Isner jest znany z niezwykle mocnego serwisu, co było jego atutem w trakcie meczu z Mahutem. Z kolei Nicolas Mahut, francuski kwalifikant, zajął 149. miejsce w rankingu ATP, co stawiało go w roli outsidera. Niemniej jednak jego determinacja i umiejętności pozwoliły mu nawiązać równorzędną walkę z wyżej notowanym przeciwnikiem.
Mahut, zanim znalazł się w głównym turnieju, musiał przejść przez kwalifikacje, gdzie pokonał między innymi Franka Dancevica i Alexa Bogdanovica. Jego droga do meczu z Isnerem była pełna wyzwań, ale jednocześnie przygotowała go do stawienia czoła Amerykaninowi na Wimbledonie.
Styl gry i technika
Styl gry obu zawodników odegrał kluczową rolę w przebiegu najdłuższego meczu w historii. Isner, słynący z potężnego serwisu, zaserwował w meczu aż 113 asów, co było jednym z jego głównych atutów. Mahut, z kolei, zdołał zaserwować 103 asy, co pokazuje, jak wyrównana była rywalizacja.
Technika gry obu zawodników, zwłaszcza w kontekście serwisu i wymian, była decydująca w tym maratonie. Obaj gracze prezentowali wysoki poziom wytrzymałości fizycznej i psychicznej, co było konieczne, aby wytrzymać tak długie starcie. Ich umiejętność utrzymania koncentracji przez tak długi czas jest godna podziwu i na zawsze zapisała ich nazwiska w historii tenisa.
Przebieg meczu – kluczowe momenty
Rozpoczęcie i przerwy w grze
Mecz rozpoczął się 22 czerwca 2010 roku o godzinie 18:13 GMT i już po rozegraniu czterech setów został przerwany z powodu zapadającego zmroku. Przerwa ta była pierwszą z dwóch, jakie miały miejsce w trakcie tego wyjątkowego spotkania. Kolejnego dnia zawodnicy wrócili na kort o godzinie 14:05 GMT, aby kontynuować rywalizację.
Piąty set, który rozpoczął się drugiego dnia, trwał aż do godziny 21:13 GMT, kiedy to sędziowie ponownie przerwali mecz z powodu ciemności. Trzeciego dnia, 24 czerwca, mecz został wznowiony o godzinie 15:40 GMT, a zakończył się o 16:48 GMT, kiedy to Isner zdobył decydujący punkt. Takie przerwy wpływały na psychikę zawodników, ale obaj pokazali niesamowitą determinację, by ukończyć ten historyczny mecz.
Rekordy ustanowione podczas meczu
Najdłuższy set w historii tenisa
Decydujący piąty set meczu Isner-Mahut na zawsze zapisał się w historii tenisa jako najdłuższy set, trwający 8 godzin i 11 minut. W trakcie tego seta rozegrano 138 gemów, co samo w sobie jest rekordem. Brak możliwości zastosowania tie-breaka w piątym secie powodował, że zawodnicy musieli walczyć do momentu, aż jeden z nich uzyska przewagę dwóch gemów.
To wyczerpujące starcie pokazało granice ludzkiej wytrzymałości i zainspirowało do zmian w przepisach dotyczących decydujących setów. Obaj zawodnicy wykazali niezwykłą determinację i umiejętność koncentracji, co uczyniło ten set jednym z najbardziej pamiętnych momentów w historii tenisa.
Statystyki – asy i gemy
Mecz Isner-Mahut obfitował w imponujące statystyki, które podkreślają jego wyjątkowy charakter. John Isner zaserwował 113 asów, podczas gdy Nicolas Mahut odpowiedział 103 asami. Łączna liczba asów – 216 – stanowi rekord dla pojedynczego meczu. W całym meczu rozegrano 183 gemy, co jest kolejnym rekordem w historii tenisa.
Zawodnicy nie tylko ustanowili rekordy indywidualne, ale także pokazali, jak wyrównana była ich rywalizacja. Ilość rozegranych gemów i asów pokazuje, jak blisko siebie byli przez cały czas trwania meczu, co dodatkowo podkreśla emocje i napięcie towarzyszące temu epickiemu starciu.
Zmiany przepisów w tenisie po meczu Isner-Mahut
Wprowadzenie tie-breaka w decydującym secie
Mecz Isner-Mahut wpłynął na zmiany w przepisach dotyczących rozgrywek tenisowych. W 2019 roku organizatorzy Wimbledonu zdecydowali o wprowadzeniu tie-breaka przy stanie 12-12 w decydującym secie. Decyzja ta miała na celu ograniczenie możliwości kolejnych maratonów, takich jak ten rozegrany przez Isnera i Mahuta, i ochronę zdrowia zawodników.
Zmiana ta została wprowadzona, aby uniknąć zbyt długich meczów, które mogą być nie tylko wyczerpujące dla zawodników, ale także logistycznie trudne do zarządzania. Wprowadzenie tie-breaka zapewnia bardziej przewidywalne zakończenie meczu, co jest korzystne zarówno dla zawodników, jak i dla organizatorów turniejów.
Jednolite zasady rozstrzygania meczów
Po meczu Isner-Mahut, tenisowy świat zdał sobie sprawę z potrzeby ujednolicenia zasad dotyczących decydujących setów. W 2022 roku wszystkie cztery turnieje Wielkiego Szlema – Australian Open, French Open, Wimbledon i US Open – wprowadziły jednolite zasady, które zakładają wprowadzenie super tie-breaka przy stanie 6-6 w decydującym secie.
Super tie-break rozgrywany jest do momentu, aż jeden z graczy zdobędzie 10 punktów z przewagą co najmniej dwóch punktów, co zapobiega długotrwałym meczom bez końca. Te zmiany w przepisach nie tylko zwiększają przewidywalność wyników, ale także chronią zawodników przed nadmiernym wyczerpaniem fizycznym.
Mecz Isner-Mahut stał się symbolem wytrzymałości i determinacji, a jego wpływ na zmiany w przepisach tenisowych jest nie do przecenienia. Dziś, dzięki temu spotkaniu, tenis stał się bardziej zrównoważonym sportem, z większą dbałością o zdrowie zawodników.
Co warto zapamietać?:
- Najdłuższy mecz tenisowy w historii trwał 11 godzin i 5 minut, rozegrany przez John Isnera i Nicolasa Mahuta podczas Wimbledonu 2010.
- Piąty set meczu trwał 8 godzin i 11 minut, składając się z 138 gemów, co stanowi rekord w historii tenisa.
- Isner zaserwował 113 asów, a Mahut 103 asy, co razem daje 216 asów – rekord dla pojedynczego meczu.
- W 2019 roku wprowadzono tie-breaka w decydującym secie przy stanie 12-12, aby uniknąć długotrwałych meczów.
- W 2022 roku wszystkie turnieje Wielkiego Szlema wprowadziły jednolite zasady, w tym super tie-breaka przy stanie 6-6 w decydującym secie.
